ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ, ΠΕΤΡΙΝΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΧΤΙΣΙΜΟ ΜΕ ΠΕΤΡΑ
Συντήρηση πέτρινης κατασκευής
Η πέτρα φθείρεται κυρίως από τον ήλιο και τον πάγο.Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι οι ρωγμές που παρουσιάζονται στους αρμούς. Πολλοί τεχνίτες προτείνουν τοποθέτηση χωρίς αρμούς για να αποφευχθούν τέτοιου είδους προβλήματα εξαιτίας της διαστολής και της συστολής. Οι περισσότερες τεχνητές πέτρες έχουν συγκεκριμένες ιδιότητες όπως είναι η αντοχή στην υγρασία ενώ μετά την τοποθέτησή τους υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί αστάρι προκειμένου να αυξηθεί η ανθεκτικότητα.
Τα περισσότερα προβλήματα γίνονται εμφανή μετά την ολοκλήρωση των εργασιών τοποθέτησης. Υπολείμματα τσιμέντου, σκόνες, χώματα, λάδια και λίπη είναι οι συνήθεις ενδείξεις φθοράς που οφείλονται σε ελλιπές στέγνωμα, μη απομάκρυνση των ρύπων κατά την κατασκευή και σε κακή συντήρηση. Σε περίπτωση που δεν έχει γίνει σωστή αρχική τοποθέτηση των πλακών, οι πλάκες αποκολλούνται.
Με την πάροδο του χρόνου η επιφάνεια του δαπέδου φθείρεται εξαιτίας της χρήσης πετρωμάτων διαφορετικών ειδών με διαφορετική αντοχή σε φθορά από τριβή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πλάκες να τρίβονται και να φθείρονται ανομοιόμορφα και η επιφάνεια του δαπέδου από πέτρα να αποκτά κυματοειδή μορφή. Ακόμη, η στρέβλωση πλακών από την υγρασία μπορεί να δημιουργήσει «φούσκωμα» που εμποδίζει τη χρήση του χώρου (πχ εμποδίζει το άνοιγμα της πόρτας κλπ).
{gallery}petrina_spitia{/gallery}
{gallery}petrina_spitia{/gallery}
Κτίσιμο με πέτρα
Στη χώρα μας, η χρήση πέτρας για χτίσιμο εφαρμόζεται κυρίως σε εξοχικά σπίτια ενώ ως επένδυση προτιμάται για διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων.
Σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα οι πέτρινες κατασκευές είναι πλέον μικτές και συνδυάζονται με άλλα υλικά όπως είναι το οπλισμένο σκυρόδεμα, το τούβλο κλπ.
Πολλοί μπερδεύουν το χτίσιμο ενός σπιτιού αποκλειστικά με πέτρα και τη συμβατική κατασκευή (πλάκα μπετόν, δοκάρια μπετόν, τοιχοποιία τούβλα και εσωτερική και εξωτερική επένδυση με πέτρα). Η πρώτη είναι πολύ σπάνια στη χώρα μας και συναντάται κυρίως σε ορισμένες περιοχές της Πελοπονήσου (Μάνη) και της Ηπείρου. Ως κατασκευή κοστίζει αρκετά, και αυτός είναι και ο βασικός λόγος που δεν είναι τόσο διαδεδομένη. Πιο συχνή είναι η δόμηση με οπλισμένο σκυρόδεμα και επένδυση εσωτερικά και εξωτερικά με πέτρα ή ο συνδυασμός σκυροδέματος πέτρας ή ακόμη και πέτρας-ξύλου.
Βασικά πλεονεκτήματα της πέτρας είναι η αντοχή του υλικού στο χρόνο, η ευκολία συντήρησης (δεν χρειάζεται σοβάτισμα ή βάψιμο), η μεγάλη θερμοχωρητικότητα (βοηθά στην αποθήκευση θερμότητας) και η υψηλή αισθητική. Από την άλλη βασικά πλεονεκτήματα του υλικού είναι το υψηλό κόστος αγοράς και τοποθέτησης και η δυσκολία στην επισκευή.
Η πέτρα χρησιμοποιείται κυρίως για τό χτίσιμο ή την επένδυση εξοχικής κατοικίας, για την κατασκευή φράχτη, ως εσωτερική και εξωτερική επένδυση τοίχων, ως διακοσμητική επένδυση τμήματος τοίχου, ως πλακόστρωση και ως επένδυση για τζάκια και κτιστούς φούρνους.
Στις λιθοδομές χρησιμοποιούνται αργοί λίθοι που δεν υφίστανται καμιά επεξεργασία, ημιλαξευτοί λίθοι που υφίστανται μερική επεξεργασία στην όψη και στις παράπλευρες επιφάνειες και λαξευτοί λίθοι που υφίστνται πλήρη επξεργασία και λαμβάνουν κανονικά γεωμετρικά σχήματα.
Ανάλογα με την προέλευσή τους, οι πέτρες κτισίματος μπορεί να είναι Ακροβουνίου, ’ρτας, Θάσου, Καβάλας, Καρύστου, Κασσάνδρας, Νεοχωρίου, Παραμυθιάς, Πηλίου κα. Γνωστοί είναι επίσης οι σχιστόλιθοι Πεντέλης, Βυτίνας, Πάρνωνα και Ιωαννίνων. Για το κτίσιμο χρησιμοποιούνται επίσης και τεχνητές πέτρες από ρευστοκονίαμα γρανίτη-τσιμέντου.
Οι διαστάσεις της πέτρας που χρησιμοποιείται στη δόμηση ποικίλουν. Υπάρχουν τυποποιημένα μεγέθη και ακανόνιστα με συγκεκριμένο πάχος και ελεύθερο μήκος. Συνήθως προσαρμόζονται στις εκάστοτε κατασκευαστικές απαιτήσεις.
Στάδια πέτρινης κατασκευής
Όσον αφορά τον τρόπο χτισίματος μιας νέας κατασκευής, αρχικά ξεκινάμε τις εκσκαφές έτσι ώστε να βάλουμε τις θεμελιώσεις της κατασκευής μας και να ολοκληρώσουμε τον φέροντα σκελετό (θεμέλια, πλάκες, κολώνες, δοκάρια) με οπλισμένο σκυρόδεμα βάση του γενικού οικοδομικού κανονισμού. Αφού τελειώσουμε τον φέροντα σκελετό, αρχίζουμε τις τοιχοποιίες όπου εξωτερικά είναι πέτρινες και εσωτερικά με τούβλα ή με συρόλιθο και ανάμεσα βάζουμε πετροβάμβακα πεντάρι. Έτσι το πάχος της τοιχοποιίας μας είναι 50 πόντοι, στοιχείο που προσφέρει καλή ηχομόνωση και θερμομόνωση.
Το χτίσιμο της τοιχοποιίας αρχίζει ταυτόχρονα γύρω γύρω σε όλο το σπίτι και ανεβαίνοντας προς τα πάνω μέχρι την σκεπή. Εάν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θέλει εσωτερικά και εξωτερικά πέτρινες τοιχοποιίες και εφ' όσον είναι και στο σχέδιο πέτρινες, τότε γίνεται ακριβώς ο ίδιος τρόπος χτισίματος δηλαδή αρχίζουμε γύρω γύρω και κλείνουμε προς τα πάνω. Σε όλες τις γωνιές του σπιτιού τοποθετούμε αγκωνάρια διαστάσεων από 15x30x30 και άνω ανάλογα με το ύψος δίπλα ακριβώς από τα αγκωνάρια βάζουμε τα παραγκωνάρια τα οποία έχουν μικρότερες διαστάσεις από τα αγκωνάρια και έτσι ώστε να υπάρχει μια αρμονική διαβάθμιση στο μάτι. Επίσης τις πέτρες που χρησιμοποιούμε σαν αγκωνάρια με διαφορετικό σχήμα απ' τα αγκωνάρια τις χρησιμοποιούμε σαν πρέκια ενώ στις ποδιές βάζουμε ειδικά πέτρινα καπάκια.
Συντήρηση πέτρινης κατασκευής
Η πέτρα φθείρεται κυρίως από τον ήλιο και τον πάγο.Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα είναι οι ρωγμές που παρουσιάζονται στους αρμούς. Πολλοί τεχνίτες προτείνουν τοποθέτηση χωρίς αρμούς για να αποφευχθούν τέτοιου είδους προβλήματα εξαιτίας της διαστολής και της συστολής. Οι περισσότερες τεχνητές πέτρες έχουν συγκεκριμένες ιδιότητες όπως είναι η αντοχή στην υγρασία ενώ μετά την τοποθέτησή τους υπάρχει η δυνατότητα να τοποθετηθεί αστάρι προκειμένου να αυξηθεί η ανθεκτικότητα.
Τα περισσότερα προβλήματα γίνονται εμφανή μετά την ολοκλήρωση των εργασιών τοποθέτησης. Υπολείμματα τσιμέντου, σκόνες, χώματα, λάδια και λίπη είναι οι συνήθεις ενδείξεις φθοράς που οφείλονται σε ελλιπές στέγνωμα, μη απομάκρυνση των ρύπων κατά την κατασκευή και σε κακή συντήρηση. Σε περίπτωση που δεν έχει γίνει σωστή αρχική τοποθέτηση των πλακών, οι πλάκες αποκολλούνται.
Με την πάροδο του χρόνου η επιφάνεια του δαπέδου φθείρεται εξαιτίας της χρήσης πετρωμάτων διαφορετικών ειδών με διαφορετική αντοχή σε φθορά από τριβή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι πλάκες να τρίβονται και να φθείρονται ανομοιόμορφα και η επιφάνεια του δαπέδου από πέτρα να αποκτά κυματοειδή μορφή. Ακόμη, η στρέβλωση πλακών από την υγρασία μπορεί να δημιουργήσει «φούσκωμα» που εμποδίζει τη χρήση του χώρου (πχ εμποδίζει το άνοιγμα της πόρτας κλπ).